D           D7  

1. บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล

          G  

ได้แลเห็นไม้กางเขน

      A7                                          D  

เป็นรอย แห่งความทุกข์ และความอาย

          D          D7            G  

แต่ใจข้ารักกางเขน ที่พระคริสต์ถูกตรึงตาย

         A7                            D  

ไถ่คนบาป ให้รอดพ้น จากอบาย

              A7                        D  

**โดยเหตุนี้ ข้าจึงรัก ไม้กางเขน

              G                        D  

เพราะว่าเป็น ที่จะวางภาระลง

       D                           G    Em  

ข้าก็คง ยึดกางเขน ไว้ให้มั่น

           D                 A7        D  

แล้ววันหนึ่ง จะแลกเอามงกุฏงาม

              D               D7  

2. ไม้กางเขน โบราณนั้น

             G  

ชาวโลกพา กันดูหมิ่น

    A7                             D  

แต่ข้ารักกางเขนนั้นหนักหนา

                 D          D7  

เพราะพระเยซูคริสต์เจ้า

         G  

สละเนาในเมืองฟ้า

         A7                                D  

เสด็จมา เพื่อยอมตาย บนกางเขน

             D              D7         G  

3. ที่กางเขน โบราณนั้น ข้าได้เห็นรัศมี

      A7                             D  

พระโลหิตพระองค์ ได้หลั่งไหล

           D      D7             G  

เพื่อจะได้ ชำระบาป ในตัวข้า ให้สะอาด

              A7                             D  

นั่นแหล่ะคือ ไม้กางเขน โบราณนั้น

               D              D7  

4. ไม้กางเขน โบราณนั้น

         G  

ยึดมันไว้จนวันตาย

        A7                         D  

หากใคร ติเตียนข้า ไม่ละอาย

             D        D7             G  

เมื่อวันหนึ่ง ถึงเวลาพระองค์มารับข้าไป

       A7                          D  

สู่สวรรค์ อยูที่นั้น สำราญใจ